ఉలవచారు బిరియాని

వారం రోజులుగా ఆఫీసుకి సెలవు పెట్టి విజయవాడలో రెస్టు తీసుకుంటున్నాను. అందులో ఒక వారం రోజులు జలుబు తలనొప్పులతో గడిచిపోయింది. తరువాత విజయవాడ పుస్తక ప్రదర్శనకు వెళ్లి రెండు ఆంగ్ల నవలలు కొన్నా. రాంగోపాలవర్మ రాసిన "నా ఇష్టం" పుస్తకం కొందామనుకున్నా కూడా అందులో ముందుపేజీలలో ఉన్న వెనుక మాట, వెనుక ఉన్న సూక్తులూ చూసి, అతని బ్లాగులో ఉన్న దాన్నే తెలుగులో చదవాల్సొస్తుందేమోనని, కొంటానికి బయపడ్డాను.

అసలు విషయంలోకి వస్తున్నా. మొన్న విజయవాడలో ఉన్న మా బందువులకు చిన్న పార్టీ ఇచ్చాను. నేను ఎప్పుడూ ఆర్డరుచేసే ఉలవచారు బిరియానీ కూడా మెనూలో చేర్చాను. ఉలవచారు ప్రియులు, బిరియానీ ప్రియులు తప్పకుండా రుచి చూడాల్సిన వంటకం ఇది. ఉలవచారుని బిరియానీని కలిపితే అంత మంచి వంటకం తయారవుతుందని కనిపెట్టినాయనకు ఒక పది వీరతాళ్లు వేయాల్సిందే. ధం బిరియానీకి హైదరాబాదు ప్యారడైసు హోటలు పేరు ఎలా స్పురిస్తుందో, ఈ ఉలవచారు బిరియానీకి విజయవాడ డీవీ మానరు హోటలు మంచి పేరు సంపాదించింది. ఈ ఉలవచారు బిరియానిని ఎలా తయారు చేస్తరో తెలీదు కానీ, ముక్కల్ని మాత్రం ఉలవచారులో ఉడికిస్తారని మాత్రం అర్థమయ్యింది. ఉలవచారు బిరియానీతోపాటు ఇచ్చే రైతా కూడా చాలా బాగుంటుంది.

మీరెప్పుడయినా విజయవాడ వస్తేగనక ఈ ఉలవచారు మటన్ బిరియానీని తప్పకుండా రుచిచూడండి, అది కూడా డీవీ మానరులోనే తినండి.

అమెరికా తెలుగు కథ (మొదటి సంకలనం)

రెండు నెలల క్రితం ఈ పుస్తకాన్ని మా చుట్టాల ఇంట్లో చూసాను, అప్పటికే వాళ్లింట్లో చదవాల్సినవారందరూ చదివేసినట్లున్నారు, బీరువాలో ఓ మూలకెళ్లిపోయింది... ఏట్లాంటి కథలుంటాయో చూద్దామని మొదటి పేజీ చదవటం మొదలుపెట్టాను, ఇంకొంత సేపటికి పుస్తకంలోని మొదటి కథ పూర్తయిపోయింది; అప్పుడే ఇది మొత్తమంతా చదవాల్సిన పుస్తకం అని అనిపించింది. ప్రస్తుతం ఈ పుస్తకాన్ని రెండోసారి చదువుతున్నాను!

ఈ పుస్తకాలలోని కథలు చదువుతున్నంత సేపూ బ్లాగులలోని పోస్టులు చదువుతున్నట్లే అనిపించింది. కొన్ని చాలా బాగున్నాయి, కొన్ని పరవాలేదనిపించాయి, ఇంకొన్ని నాకు నచ్చలేదు(అర్థంకాలేదు?). కానీ ఈ పుస్తకంలో ఉన్న ప్రత్యేకత ఏమిటంటే ఇందులో ఉన్న కథలన్నీ, రచయితల అనుభవాల నుండి పుట్టినవే ఉన్నాయి (నాకలా అనిపించింది).

ఆ పుస్తకంలోని మొదటి కథే (యాదృచ్చికం) నాకు అన్నింటికంటే చాలా బాగా నచ్చిన కథ, అసలు ఆ కథే నన్ను పూర్తి పుస్తకాన్ని చదివేటట్లు చేసింది. ఆ తరువాత వెంటనే చెప్పుకోవలిసిన కథ "తుపాకి", ఇది ఆ పుస్తకంలో అన్నిటికంటే పెద్దకథ. కానీ అది కాదు దీని గొప్పదనం. కథలోని కధనం పాత్రలను మలచిన తీరు, నాకు బాగా నచ్చాయి. ఈ కథను చదివితే అమెరికా జీవితాన్ని విహంగవీక్షణం చేసిన అనుభూతికి లోనవుతారు. పుస్తకంలోని కథలను చదువుతున్నంతసేపూ వాటి పైన ఒక సమీక్షరాద్దామని అనుకున్నాను. కానీ రాయటం మొదలు పెట్టిన తరువాత తెలిసింది సమీక్షను రాయటం అంత సుళువు కాదని. ఈ పుస్తకం లోని 50% కథలు చాలా బాగున్నాయి, ఇంకో 30% బాగున్నాయి. మిగిలిన 20% కథలు, పేజీలు నింపటానికి మాత్రమే, అని చెప్పను కానీ, నాకు అర్థంకాని ఇంకో స్థాయిలో రాసారేమో అని అనిపించింది, వాటిని పూర్తిగా చదవటానికి చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది.

పొరుగింటి పుల్లకూర, అమెరికా ఇల్లాలు, అమ్మ, లక్ష డాలర్లు, అగాధం మొదలైన కథలు చదువుతుంటే మాతృదేశాన్ని వదిలి, అమెరికా వచ్చి, చాలా కోల్పోయామేమోననే భావన నుండి తయారయ్యాయి. అంతేకాదు, మనం విన్న "కుందేలూ-తాబేలు" కథకు ముందు జరిగిన కథను వేమూరిగారు అద్భుతంగా వివరించారు. "తెమీనచా-నమీతెచా" అంటూ సత్యం మందపాటిగారు బాగా వాతలు పెట్టారు. "సావాసం సహవాసం", పదాల మధ్యన తేడాను, "ఆవగింజ ఆంతర్యాన్ని" కూడా కథలరూపంలో వివరించేసారు. పుస్తకంలోని కథలు ఒక ఎత్తయితే, పుస్తకం చివరన కథకులను పరిచయం చేయటం ఇంకో ఎత్తు. వారందరు ఒక్క జీవితకాలంలోనే అన్ని అద్భుతాలు ఎలా సాధించారా అనిపించటం కద్దు.

ఈ పుస్తకం మొత్తంలో నాకు అస్సలు అర్థంకాని కథ "లుండెర్ క్లుంపెన్". నేను రెండు సార్లు చదివినా, ఆ కథ ద్వారా రచయిత ఏంచెప్పాలనుకున్నడో, నాకు అస్సలు అర్థం కాలేదు.

ఈ పుస్తకంలో ఒక్కో కథా 2-3 పేజీల నుండీ 15-20 పేజీల వరకూ ఉంది. మొత్తం 35 కథలు. రొజుకో కథ చప్పున పుస్తకాన్ని పూర్తిచేయడానికి నెలపైనే పట్టింది నాకు. "వంగూరి ఫౌండేషన్ ఆఫ్ అమెరికా" ప్రచురించిన ఈ పుస్తకం ఖరీదు అమెరికాలో అయితే 15డాలర్లు, భారతదేశంలో 100 రూపయలు మాత్రమే.

అనట్లు ఈ పుస్తకంలో మన నాసీగారి కథ కూడా ఒకటి ఉందండోయ్.

టిన్ టిన్

ఇతను నేను నాలుగో తరగతిలో ఉన్నప్పుడు నాకు పరిచయమయ్యాడు. తన పెంపుడు కుక్క స్నోయితో కలిసి, దేశ దేశాలు తిరుగుతూ, బోలెడన్ని సాహసాలు చేసేవాడు. ఎక్కడా కూడా వెన్నుచూపి పారిపోయేవాడు కాదు, అందరినీ తెలివిగా ఎదుర్కొనేవాడు. టిన్ టిన్ జనవరి 10 1929లో పుట్టాడు. టిన్ టిన్ మొదట Le Petit Vingtième అనే ఫ్రెంచి పత్రికలోని పిల్లల ప్రత్యేక విభాగంలో కనిపిస్తాడు.

Hergé అనే కలం పేరుతో Georges Prosper Remi అనే బెల్జియం రచయిత ఇతనిని సృస్టించాడు. టిన్ టిన్ మొట్ట మొదట రష్యాలోని అప్పటి కమ్యూనిష్టు పాలనా విశేషాలను తన తోటి ప్రజలయిన బెల్జియం దేశస్తులకు చేరవేయడానికి వెళ్తాడు. టిన్ టిన్ ద్వారా Hergé రష్యా పట్ల తనకు ఉన్న వ్యతిరేకతను వ్యక్త పరిచేవాడు. అందుకే గావచ్చు Tintin in the Land of the Soviets అనే పుస్తకం మనకు ఏ స్కూలు లైబ్రరీలోనూ కనిపించదు. Hergé రష్యా పట్ల ఉన్న వ్యతిరేకతకు ఉదాహరణగా ఈ క్రింది బొమ్మలను చూడొచ్చు.




కానీ ఈ ఒక్క పుస్తకాన్ని చూసి మొత్తం అన్ని టిన్ టిన్ పుస్తకాలపై ఒక అంచనాకు రాకూడదు మరి. ఈ పుస్తకాన్ని మొదలు పెట్టినప్పుడు Hergé వయసు 22 సంవత్సరాలు మాత్రమే. ఆ తరువాతి కొన్ని పుస్తకాలలో టిన్ టిన్ ఎన్నో అంతర్జాతీయ మాదకద్రవ్య ముటాలను ముప్పతిప్పలు పెట్టి మూడు చెరువుల నీళ్ళు తాగిస్తాడు. ఇలా మాదకద్రవ్య వ్యాపారులను వేటాడే క్రమంలో భారతదేశానికి కూడా ఒక వస్తాడు.

అమెరికా వ్యోమగామి Neil Armstrong చంద్రుడి మీద కాలుపెట్టక ముందే టిన్ టిన్ చంద్రుడి మీద కాలు పెట్టేసి మనం బూమి నుండి చూడలేని చంద్రుడి ఇంకో వైపును కూడా చూసేసి వచ్చాడు. అది కూడా Neil Armstrong కంటే ఏకంగా 19 సంవత్సరాల ముందుగానే వెళ్ళి వచ్చాడు. Hergé ఈ పుస్తకం రాయడానికి ముందు చాలా పరిశోధన చేసాడంట. అప్పట్లో అమెరికాగానీ, రష్యాగానీ మానవ సహిత అంతరిక్ష యాత్రకు సన్నాహాలు కూడా మొదలు పెట్టలేదు. Hergé తనకు దొరికిన అతి తక్కువ సమాచారంతో వైజ్ఞానికంగా పెద్ద పెద్ద తప్పులు చేయకుండా కధను చాలా బాగా నడిపించాడు.


మొదటి రెండు మూడు పుస్తకాల కధంతా టిన్ టిన్ అతని పెంపుడు కుక్క స్నోయీల చుట్టూనే నడిచేది. తరువాత కధలలో అతనికి కొంతమంది స్నేహితులు కూడా తోడవుతారు. వాళ్ళలో ముఖ్యమయిన వారు, కాప్టన్ హాడ్డాక్, ఇతను ఒక మందు బాబు. మందు పుచ్చుకున్న తరువాత, అది దిగేదాకా ఏం చేస్తాడో అతనికే తెలియదు. కవలలు కాకపోయినా ఒకేలా కనిపించే థాంసన్ మరియు థాంప్సన్‌లు టిన్ టిన్‌కు పోలీసు మిత్రులు. వీళ్ళిద్దరూ కష్టాలను కొని తెచ్చుకోనిదే నిద్రపోరు, వీళ్ళు ఎప్పుడూ కలిసే కనిస్తుంటారు విడివిడిగా చూడటం చాలా అరుదు. వీరికి ఇంకో స్నేహితుడు సగం చెవుడు ఉన్న ఒక మతిమరుపు "ప్రొఫెసర్ కాల్కులస్". బియాంకా కాస్టాఫియోర్ అనే ఒక గాయిని కూడా వీరికి స్నేహితురాలు.

స్పిల్‌బర్గ్ తీసిన ఇండియానా జోన్స్ సినిమాలోని ముఖ్యపాత్ర కూడా టిన్ టిన్ పాత్రకు దగ్గరగా ఉంటుందని కూడా కొంత మంది భావిస్తారు. అంతేకాదు స్పిల్‌బర్గ్ కూడా నాలాగే టిన్ టిన్ అభిమాని.

హ్యారీ పోటరు బుక్కులు

ఎప్పుడొ పది సంవత్సరాల క్రితం రాయటం మొదలు పెట్టింది, J.K.Rowling, ఈ పుస్తాకాలను. అప్పటి నుండి తరువాతి పుస్తకం ఎప్పుడెప్పుడు వస్తుందా అని, ప్రతీ పుస్తకం తరువాత అందరూ ఎదురు చూడటం మొదలు పెట్టారు. ఆ విధంగా ఆఖరు పుస్తాకాన్ని విడుదల చేయటానికి ముహూర్తం కూడా నిర్ణయించేసారు. కవరు పేజీలలో ఉండే బొమ్మలను అప్పుడే విడుదల కూడా చేసేసారు. కధముగింపులో ఏ పదముంటుందో కూడా చెప్పేసారు. అంతేకాదు పుస్తకం వెనుక అట్టపై ఉండే కధ గురించి వాఖ్యాలు కూడా విడుదల చేసేశారు. ఆఖరుకి పుస్తకంలో ఎన్ని పేజీలుంటాయో కూడా చెప్పేసారు.

ఇవన్నీ చూసి/విన్న తరువాత పుస్తకం ఎప్పుడెప్పుడు విడుదలవుతుందా అని ఎదురు చూడటం మొదలు పెట్టాను. ఈ టపా రాసే సమయానికి ఇంకా 74 రోజుల 5 గంటల 15 నిమిషాలు దూరంలో ఉంది పుస్తకం విడుదల చేసే సమయం.

అయితే ఈ లోగా ఇలా వేచి చూడలేని కొంతమంది, వాళ్ళకు వాళ్ళే సొంతంగా ఏడవ పుస్తకాన్ని రాసేసుకున్నారు. ఇంకొంతమందేమో ఏడవ పుస్తకంలో ఏముంటుందో అని ఊహించేసి పుంఖాను పుంఖాలుగా పుస్తకాలు రాసేసి అమ్మేసుకుంటున్నారు మరి. ఏదయితేనేం ఈ కొసరు కధలను కూడా అసలు కధకు మల్లేనే ఉత్కంటతతో నడుపుతున్నారు, మెయిన్ కోర్సుకు ముందు స్టార్టర్ల లాగా.

ఇవన్నీ కాక ఈమధ్య ఏడవ పుస్తకంలో కొంతబాగం అప్పుడే లీకయినట్లు వార్తలు వినపడుతున్నాయి. ఇదెంతవరకూ నిజమో మరి. ఏదేమయినా ఆ ఏడవ పుస్తకం కోసం ఇంకా రెండునర్ర నెలలు వేచి చూడాల్సిందే...